وبدا-روابط عمومي دانشگاه
آيه 7 سوره غافر در محفل هفتگي انس با قرآن تفسير شد
در آستانه فرا رسيدن ماه محرم، نشست هفتگي محفل انس و تفسير قرآن كريم طبق روال هر هفته، امروز(شنبه) در مسجد شهداي گمنام دانشگاه برگزار شد و پايان بخش اين مراسم اداي احترام به مقام شامخ شهداي گمنام دانشگاه بود.
به گزارش روابط عمومي دانشگاه، مفسر قرآن كريم در اين نشست با تسليت پيشاپيش ماه محرم، ابتدا به قرائت آيه 7 سوره غافر و ترجمه آن به شرح ذيل پرداخت:
الّذين يحْملون الْعرْش و منْ حوْله يسبّحون بحمْد ربّهمْ و يؤْمنون به و يسْتغْفرون للّذين آمنوا ربّنا وسعْت كلّ شيْءٍ رحْمةً و علْماً فاغْفرْ للّذين تابوا و اتّبعوا سبيلك و قهمْ عذاب الْجحيم
فرشتگاني كه حامل عرشند و آنها كه گرداگرد آن طواف ميكنند تسبيح وحمد پروردگارشان را ميگويند و به او ايمان دارند و براي مومنان استغفار ميكنند و ميگويند : پروردگارا رحمت و علم تو همه چيز رافراگرفته است پس كساني را كه توبه كرده و راه تو را پيروي ميكنند بيامرز و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار.
دكتر غلامرضا بهنام با اظهار اينكه خداوند دو گروه و صنف از انسانها را در برابر دعوت خويش در اين آيه مطرح مي كند افزود: گروهي كه حاملان عرش و طواف كنندگان پيرامون عرش و برايشان استغفار ميكنند، اينان كساني هستند كه به سمت خدا رجوع كرده اند و در مقام عمل از دستورات اسلام تبعيت ميكنند و پايان خوشي در انتظار انهاست. و گروه ديگر كساني هستند كه در مقام كفر به توحيد برآمده اند و پايان آنها جهنم هست .
وي ادامه داد: گروه اول را خداوند در طي 3 ايه توصيف كرده است و فرمود كساني هستند كه عرش الهي را حمل ميكنند كه منظور همان ملائكه هستند
مفسر نهج البلاغه با بيان اينكه كلمه عرش در لغت به معناي بلندي وارتفاع هست اما در اصطلاح به معناي اقتدار .. سلطه .. و آنجايي كه مقام و دستورات وفرامين از انجا صادر مي شود به واژه تسبيح اشاره كرد و گفت: كلمه تسبيح به معناي پيرايش هست و بر سه قسم زباني، قلبي و عملي مي باشد.
دكتر بهنام با بيان اينكه در تسبيح زباني، با زبان پروردگار خويش را مورد حمد و ستايش قرار مي دهيم افزود:تسبيح در مقام باور و قلب اين است كه انسان قلبي به هرانچه كه خداوند نسبت به او وهستي عمل كرده اعتقاد داشته باشد و كاملا بدون نقص و عيب هست
وي خاطرنشان كرد: تسبيح در مقام عمل اين است كه انسان در مقام عمل و رفتار نيز به گونه اي عمل كند كه اين رفتار او كوچكترين عيب و نقصي در تربيت الهي نداشته باشد، يعني هنگامي كه عمل و عملكرد انسان مشاهده شد خالق اين تربيت را مورد حمد و ستايش قرار دهند همانگونه كه اهل بيت اينگونه عمل كردند و اين تسبيح در مقام عمل مي شود.
الّذين يحْملون الْعرْش و منْ حوْله يسبّحون بحمْد ربّهمْ و يؤْمنون به و يسْتغْفرون للّذين آمنوا ربّنا وسعْت كلّ شيْءٍ رحْمةً و علْماً فاغْفرْ للّذين تابوا و اتّبعوا سبيلك و قهمْ عذاب الْجحيم
فرشتگاني كه حامل عرشند و آنها كه گرداگرد آن طواف ميكنند تسبيح وحمد پروردگارشان را ميگويند و به او ايمان دارند و براي مومنان استغفار ميكنند و ميگويند : پروردگارا رحمت و علم تو همه چيز رافراگرفته است پس كساني را كه توبه كرده و راه تو را پيروي ميكنند بيامرز و آنان را از عذاب دوزخ نگاه دار.
وي ادامه داد: گروه اول را خداوند در طي 3 ايه توصيف كرده است و فرمود كساني هستند كه عرش الهي را حمل ميكنند كه منظور همان ملائكه هستند
مفسر نهج البلاغه با بيان اينكه كلمه عرش در لغت به معناي بلندي وارتفاع هست اما در اصطلاح به معناي اقتدار .. سلطه .. و آنجايي كه مقام و دستورات وفرامين از انجا صادر مي شود به واژه تسبيح اشاره كرد و گفت: كلمه تسبيح به معناي پيرايش هست و بر سه قسم زباني، قلبي و عملي مي باشد.
دكتر بهنام با بيان اينكه در تسبيح زباني، با زبان پروردگار خويش را مورد حمد و ستايش قرار مي دهيم افزود:تسبيح در مقام باور و قلب اين است كه انسان قلبي به هرانچه كه خداوند نسبت به او وهستي عمل كرده اعتقاد داشته باشد و كاملا بدون نقص و عيب هست
وي خاطرنشان كرد: تسبيح در مقام عمل اين است كه انسان در مقام عمل و رفتار نيز به گونه اي عمل كند كه اين رفتار او كوچكترين عيب و نقصي در تربيت الهي نداشته باشد، يعني هنگامي كه عمل و عملكرد انسان مشاهده شد خالق اين تربيت را مورد حمد و ستايش قرار دهند همانگونه كه اهل بيت اينگونه عمل كردند و اين تسبيح در مقام عمل مي شود.
کپی لینک کوتاه خبر:
نظر دهید